Mi TV Stick

tv Stick از یک قسمت مات با لوگو mi بر روی آن، قسمت دیگر آن براق و پورت USB در بالا و سمت کناری آن تشکیل شده است. طراحی ریموت کنترل همان فرمول همیشگی را دنبال کرده و تقریباً شبیه به دیگر تی‌وی باکس‌های این شرکت است اما سه دکمه مجزا برای اجرای Netflix، Amazon Prime و دستیار صوتی گوگل آن را کمی متمایزتر کرده است.

به نسبت دیگر ست تاپ باکس‌ها بسیار کوچک‌تر بوده و از طریق پورت HDMI به تلویزیون وصل می‌شود. کنترل از باتری‌های معمولی AAA استفاده می‌کند که در هر جایی پیدا شده و به راحتی قابل تعویض‌اند. در طراحی رابط کاربری و جا به جایی بین منوها، با انیمشن‌های روان و تحسین ‌برانگیزی رو به رو هستیم که فقط از یک پلتفرم اندرویدی بر می‌آید. به علاوه، از دو سرویس استریم HBO Max و Peacock به صورت کامل پشتیبانی می‌کند. چیزی که رقبای سرسخت‌اش، Roku و Fire TV آمازون، در حال حاضر به آن دسترسی ندارند

تی‌وی باکس Mi از یک چیپست چهار هسته‌‌ای Cortex A53، RAM یک گیگابایتی و هشت گیگابایت حفظه داخلی برای نصب برنامه‌ها از گوگل پلی و همچنین ذخیره‌سازی محتوای شخصی خود، قدرت می‌گیرد. اگرچه این مشخصات کمی منسوخ شده به نظر می‌رسند، اما در حقیقت رابط کاربری آن طوری بهینه شده که یک تجربه اندرویدی خالص باشد و با سرعتی رعد آسا به تلویزیون نسبتاً قدیمی‌یتان جانی تازه ببخشد. در ضمن، این تی‌وی باکس از تکنولوژی‌های DTS و صدای Dolby چند کاناله بهره می‌برد که در نتیجه در حین پخش ویدیو‌های بلو-ری Ultra HD صدایی واضح‌تر، پویا‌تر و واقعی‌تر از سیستم های استریو ارائه می‌دهد.

برای استفاده روزمره، Mi TV Stick به خاطر شباهت زیاد سخت‌افزاری‌‌اش به Mi Box S، تجربه‌ای راحت و روان می‌سازد. حتی می‌شود گفت که این محصول جای پای تلویزیون‌های اقتصادی شیائومی (که دارای مشخصات فنی مشابه مثل چیپست یکسان و 1 گیگابایت RAM است) گذاشته. چرا که شیائومی برای به ارمغان آوردن تجربه‌ای سریع و بدون باگ، قطعاً نحوه بهینه سازی سخت‌افزار و نرم‌افزار را در کنار هم به خوبی بلد بوده و به آن اهمیت می‌دهد. Mi Stick از کیفیت p1080 با نرخ 60 فریم بر ثانیه، ویدئوهای HD، بیشتر فرمت‌ها و خروجی‌ها تلویزیون‌ها پشتیبانی می‌کند.